โครงสร้างระบบโรงเรียน ต้องมีฝ่ายหรือกลุ่มงานอำนวย/งานบริหารทั่วไป เพื่อมีหน้าที่รับผิดชอบเรื่องเฉพาะด้าน เช่น งานธุรการระบบข้อมูล/งานการเงินบัญชี ครูจะได้รับผิดชอบงานการจัดการเรียนการสอนการบริหารชั้นเรียนบริหารรายวิชาและกิจกรรมนักเรียนได้อย่างเต็มมีประสิทธิภาพและปลอดจากความเสี่ยงในงานอำนวยการหรืองานบริหารทั่วไป
รัฐควรต้องสร้างระบบการสรรหาคัดเลือกและพัฒนาผู้บริหารสถานศึกษาให้ได้คนดีมีความรู้และมีความตั้งใจทำงานจริงมาเป็นผู้บริหารสถานศึกษา สำหรับระบบการคัดคนเข้ามาเป็น ผอ.รร. ที่ใช้กันอยู่ในขณะนี้นั้น ยังคัดคนที่มีคุณภาพดีได้น้อยเกินไปไม่เพียงพอที่จะใช้งาน
เราคงต้องพึงคิดว่าการปฏิรูปมิใช่การทาสีบ้านใหม่ที่จะสำเร็จเพียงชั่วข้ามคืน แต่เป็นการค่อยๆปรับปรุงเพื่อแก้ไขปัญหาและพัฒนาให้ดีขึ้น อาจจะใช้เวลา 10-20 ปี การปฏิรูปการศึกษาคือโจทย์สำคัญที่รัฐเสนอเป็นวาระแห่งชาติ
ขอเสนอให้โรงเรียนหรือสถานศึกษาได้รับการกระจายอำนาจ เพื่อให้โรงเรียนหรือสถานศึกษามีความเป็นนิติบุคคลอย่างแท้จริง ไม่ต้องมีหน่วยเหนือหรือสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาฝ่ายประถมศึกษา ฝ่ายมัธยมศึกษา มามีอำนาจคอยควบคุมบังคับบัญชา โรงเรียนสามารถพัฒนาในรูปคณะบุคคล ร่วมกับชุมชนท้องถิ่นได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ
ขอเสนอให้เปลี่ยนแปลงงบประมาณให้กระจายอำนาจไปยังโรงเรียนโดยตรง ได้แก่ งบประมาณอาหารกลางวันนักเรียน งบประมาณนมนักเรียนหรือนมโรงเรียน หากกระจายอำนาจให้เงินผ่านมือท้องถิ่น อบต. กลับทำให้เกิดความล่าช้า ท้องถิ่น อบต.จ่ายเงินล่าช้า โรงเรียน สถานศึกษา ซึ่งเป็นหน่วยงานปฏิบัติจริงๆ กลับต้องรอ และหาทางแก้ปัญหาในรูปแบบต่างๆ
การศึกษาตลอดชีวิตคือการปฏิรูปการศึกษาของคนในชาติ ประชาชนต้องรู้จักนำมาใช้ปฏิบัติ พัฒนาความเป็นอยู่ด้วยตนเอง
ปัญหาใหญ่ทางการศึกษาพื้นฐานไทย (ไปไหนไม่รอด) คือ กระทรวงเปลี่ยนผู้นำบ่อย การผลิตครูและพัฒนาครูคุณภาพต่ำ ความอ่อนแอด้านการมีส่วนร่วมของภาคีเครือข่าย สถานศึกษาขาดความชัดเจนในการกระจายอำนาจ สร้างความอึดอัด กดดันต่อสถานศึกษา การทุจริตที่อยู่ในระดับต้นๆ
ปัญหาคอรัปชั่นในกระทรวงศึกษาธิการแก้ไขได้โดยให้โรงเรียนเป็นนิติบุคคลอย่างสมบูรณ์ มีอำนาจเบ็ดเสร็จในการบริหารงานวิชา บริหารงานงบประมาณ บริหารงานบุคล และบริหารงานทั่วไป บริหารโดยบอร์ดบริหารที่มีส่วนร่วมจากทุกฝ่าย คนในชุมชนส่งตัวแทนเข้ามาบริหาร ตรวจสอบและถ่วงดุลย์อำนาจ ไม่ปล่อยให้ครูให้ผู้บริหารโรงเรียนกระทำการโดยพลการ คงเหลือแค่กระทรวงศึกษาธิการสายตรงกับโรงเรียน ลำดับขั้นตอนย่อมน้อยลง การตรวจสอบก็ง่ายขึ้นลดการคอรัปชั่นได้มหาศาล
การศึกษาเท่านั้นที่ช่วยแก้การเมืองไปในทิศทางที่ดีงาม ถ้าคนเราฉลาดมีเหตุมีผลคิดวิเคราะห์ได้ ก็ไม่ถูกชักนำไปสู่ด้านที่คนชักนำต้องการ
หลักสูตรต้านทุจริตต้องบรรจุไว้ในทุกชั้นเรียนทุกระดับและมีการสอนอย่างจริงจัง ปลูกฝังอย่างต่อเนื่องวัดประเมินผลเป็นระยะ
ถ้า สพฐ. ลดการสร้างโรงเรียนนั้น/โรงเรียนนี้ นำร่องลงเน้นพัฒนาคุณภาพโรงเรียนขนาดเล็กทุกด้าน จะเกิดความเสมอภาคทางการศึกษาอย่างแท้จริง เด็กก็จะไม่หนีเข้าเมืองไปโรงเรียนตามโครงการต่างๆของ สพฐ. โรงเรียนขนาดเล็กก็จะน้อยลงเพราะเด็กไม่หนีไปที่อื่น
การปฏิรูปการศึกษาควรก้าวข้ามความขัดแย้งทางการเมืองเพื่อประโยชน์สูงสุดของประเทศ ช่วยกันวิเคราะห์สถานการณ์โลก มิควรติดหล่ม จากนี้การศึกษามิใช่ใบปริญญาเท่านั้น อีกสิบปีข้างหน้าจะเปลี่ยนแปลงอย่างสิ้นเชิง : ความรู้เป็นฐาน ความสามารถเป็นหลัก
มีความคิดเห็นว่าบรรยากาศเด็กไทยกับภาษาที่สอง ช่วงนี้ไปได้ดี มีอัตราผลที่เกิดสูงขึ้น แต่การจัดการตอบสนองทักษะพื้นฐานได้ผลแต่ช้ามาก เห็นว่าน่าจะปรับที่ ครูผู้สอน หลักสูตร และที่สำคัญคือสื่อเรียน
เรื่องเรียนฟรี 15 ปีนั้น เป็นเรื่องที่รัฐจัดให้บางรายการแต่รัฐใช้คำว่าเรียนฟรีมันจึงสับสนครับ สิ่งที่รัฐไม่ได้จัดให้กับโรงเรียนมัธยมฯ คือ ค่าจ้างครูชาวต่างชาติ ค่าจ้างครูสอนในสาขาวิชาที่ขาดแคลน ค่าจัดซื้อเครื่องคอมพิวเตอร์เพื่อให้เพียงพอต่อผู้เรียน ค่าเครื่องปรับอากาศสำหรับห้องเรียนคอมพิวเตอร์ ค่าสื่อเทคโนโลยี
เห็นด้วยถ้าจะนำเอาหลักสูตรปี 2503 มาประยุกต์ใช้ให้รองรับThailand 4.0 มีสอบได้ และต่ำกว่าร้อยละ 50 ให้ตก ต้องสอบแก้ตัวใหม่ เด็กจะได้ตั้งใจเรียนให้จบ
ไม่ควรมีการแบ่งแยกสำนักงานเขตฝ่ายประถมหรือฝ่ายมัธยมมาควบคุมสถานศึกษา การปฏิรูปการศึกษาให้ความสำคัญความเป็นนิติบุคคลให้อำนาจในการแก้ปัญหาต่างๆของสถานศึกษาในรูปคณะบุคคลร่วมกับชุมชนท้องถิ่นให้เกิดความสะดวก จึงต้องการความเป็นนิติบุคคลของสถานศึกษา
โรงเรียนขนาดเล็ก ผอ. ต้องเฝ้าโรงเรียน มิเช่นนั้นนักเรียนจะหายหมด
การวางกฎเกณฑ์ กติกาการบริหารจัดการ ร.ร. ควรทำในช่วงนี้ให้ชัดเจน ก่อนการเมืองจะเข้ามาบริหารราชการของไทยครับ มิเช่นนั้นการเมืองจะนำหน้าการศึกษาไทยเช่นเดิม
ช่วงก่อนปี 43 ที่เขตพื้นที่มัธยมยังไม่ได้ตั้งมีโครงการ ร.ร. คู่พัฒนาเอา ร.ร.ยอดนิยมคู่กับ ร.ร.มัธยมใกล้เคียงซึ่งเป็น ร.ร.ขนาดใหญ่และใหญ่พิเศษด้วยกันเพื่อให้การบริหารจัดการบางเรื่องร่วมกันโดยเฉพาะด้านวิชาการ